Vandaag op 5 mei 2012 vieren wij alweer voor de 67e keer onze Bevrijdingsdag. Een feestelijke dag waarop men niet alleen de bevrijding en het einde van de Tweede Wereldoorlog viert, maar ook het feit dat wij al geruime tijd in vrijheid kunnen leven. Althans, zo wordt er in het algemeen wel over gesproken.
Voor velen is deze bijzondere dag een reden voor een groot feest, terwijl het voor een ander – na zoveel jaren – nog steeds het slachtoffergevoel, of een schaamtegevoel als dader kan opwekken.
Ik vraag mij echter af hoe lang de mensheid nog met haar beschuldigende vingerwijzing naar het verleden wil blijven kijken. Net zolang totdat men zeker weet dat men dit gewelddadige verleden niet meer vergeten is? Of zou men zo bang zijn dat de mensheid door onwetendheid haar eigen gewelddadige geschiedenis zal herhalen?
Een bizar denkbeeld, vooral wanneer de mensheid zichzelf maar al te graag als een intelligent wezen omschrijft. Alleen zou een intelligent wezen het verschrikkelijke leed – dat men al vele keren ervaren heeft – natuurlijk nooit opnieuw gaan uitvoeren.
Daarentegen is het evengoed mogelijk dat men uit slimheid al wijzend naar het foute volk alle aandacht juist op hen richt om het gevoel van onvrijheid in zichzelf te compenseren. Een compensatie waarbij het maar de vraag is of wij echt bevrijd zijn, of dat het allemaal een mooi opgepoetste schijnwerkelijkheid is. Want hoe vrij zijn wij eigenlijk, of beter gezegd, hoe vrij ben jij en hoe vrij is jouw huidige bestaan?
Helaas zijn deze vragen nog niet zo eenvoudig te beantwoorden. Vooral niet als men op eerlijke en open wijze naar de hebzucht, onderdrukking, machtsmisbruik en afgunst wil kijken. Want dan wordt het maar al te duidelijk dat deze oneerlijke toestand op wereldwijde schaal voorkomt. En dat dit een mentaliteit is die men zelf heel dicht bij huis en in veel verschillende vormen van groot tot klein kan ervaren.
Misschien dat het eens tijd wordt om echt vrij te durven en te willen zijn. Maar deze vrijheid in zijn puurste vorm is niet zonder de juiste kennis van en inzichten in de werkwijze van het bestaan te verkrijgen. Zelfs niet met een revolutie, of met het afdwingen van rechtmatige vrijheid, want dat is inmiddels zo ouderwets geworden. Zelfs niet met het sturen van een vrijheidsleger dat met veel wapengekletter de zo begeerde vrijheid weet te bezorgen.
Pure vrijheid valt niet af te dwingen of op te leggen, want pure vrijheid kan alleen vanuit jezelf komen wanneer je ook echt diep vanbinnen vrij kunt zijn. Dit innerlijke vrijheidsgevoel is dan ook de absolute basis voor onvoorwaardelijke liefde, geluk en overvloed in ieders persoonlijke leven. Een vrijheidsgevoel dat zich via jou naar je directe omgeving verspreidt om aldaar de wijde wereld in te trekken. Dit bijzondere gevoel van pure vrijheid vormt gelijktijdig de basis voor een gelijkwaardige, respectvolle en verdraagzame samenleving. En om dat te bereiken hoeven wij alleen maar de vrijheid in onszelf te brengen.
Zou dit op deze feestelijke Bevrijdingsdag geen mooi streven zijn? Een streven dat tegelijk de volgende stap naar een hoger niveau in de menselijke evolutie inluidt?
Hoe dan ook, op deze bijzondere dag van de ‘vrijheid’ is ook mijn website www.playgroundearth.eu online gegaan. Een nieuwe website waarop ik een preview geef over het verwachte boek “Spel der Ervaringen”. Een boek met veel vernieuwende inzichten waarmee wij onszelf – onvoorwaardelijk – kunnen bevrijden.
Groetjes,
Kc Sanyedo